Co to jest azbest i jak należy z nim postępować?
Azbest (od greckiego słowa asbestos – niezniszczalny) jest nazwą ogólną obejmującą włókniste minerały z grupy serpentynów i amfiboli naturalnie występujących w przyrodzie.
Azbest jest znany i wykorzystywany przez człowieka od tysiącleci, ale surowcem powszechnie stosowanym stał się dopiero w XX wieku.
Właściwości azbestu:
- odporność na wysoką temperaturę (1500°C), działanie mrozów, kwasów i substancji żrących, wody morskiej,
- dźwiękochłonność,
- elastyczność,
- wytrzymałość na rozciąganie,
- niskie przewodnictwo cieplne i elektryczne,
- łatwość łączenia się z innymi materiałami, takimi jak tworzywa sztuczne, cement.
Ze względu na szkodliwość wyrobów azbestowych dla zdrowia ich produkcja zakazana została w Polsce Ustawą o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest z 19 czerwca 1997 r., zgodnie z którą do 28 września 1998 r. zakończono produkcję płyt azbestowo-cementowych, zaś od 28 marca 1999 r. obowiązuje zakaz obrotu azbestem i wyrobami go zawierającymi. W krajach Unii Europejskiej całkowity zakaz stosowania azbestu wprowadzony został 1 stycznia 2005 r.
W przeważającej części azbest używany był do produkcji wyrobów azbestowo-cementowych, głównie lekkiej, wytrzymałej, trwałej i niepalnej płyty azbestowo-cementowej – eternitu do pokryć dachowych i elewacyjnych oraz różnego rodzaju rur. Ponadto azbest stosowany był m.in. do produkcji wyrobów włókienniczych (przędza, sznury), wyrobów ciernych (klocki hamulcowe, tarcze sprzęgłowe), wyrobów hydroizolacyjnych (lepiki, papy dachowe, płytki podłogowe).
W Polsce nie ma naturalnych złóż azbestu. Wyroby azbestowe były produkowane z surowców importowanych z byłego ZSSR, Kanady, Włoch, Chin, Afryki.